ρήτορας

ρήτορας
ο / ῥήτωρ, -ορος, ΝΜΑ, θηλ. ρήτωρ, Ν
1. αυτός που αγορεύει δημόσια
2. αυτός που αγορεύει με ευφράδεια, με ευγλωττία
3. στον πληθ. οι ρήτορες
οι πολιτευτές που αγόρευαν στην εκκλησία τού δήμου κατά την αρχαιότητα
4. φρ. «οι δέκα ρήτορες» — οι δέκα δόκιμοι ρήτορες τής αρχαίας Αθήνας
νεοελλ.
(στην Ανατολική Εκκλησία) αξίωμα που κατατάσσεται μετά από το αξίωμα τού Μεγάλου Χαρτοφύλακος
αρχ.
1. δικαστής
2. συνήγορος, υπερασπιστής
3. δάσκαλος τής ρητορικής τέχνης
4. ως επίθ. ρητορικός («ῥήτωρ λόγος», επιγρ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. ανάγεται στη δισύλλαβη ρίζα Fερε- (βλ. λ. είρω [ΙΙ]), με μηδενισμένο το α' και εκτεταμένο το β' φωνήεν (πρβλ. εἴρηκα, ῥητός, ῥῆμα) + επίθημα -τωρ (πρβλ. πράκτωρ). Το θηλ. ρήτωρ (η) μαρτυρείται από το 1889 στην εφημερίδα Ἐφημερίς].

Dictionary of Greek. 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • ρήτορας — ο 1. αυτός που έχει το χάρισμα να μιλά καλά: Όλοι έλεγαν πως ο δικηγόρος αυτός ήταν σπουδαίος ρήτορας. 2. αυτός που μιλά σε δημόσιο χώρο: Ο ρήτορας μίλησε στην πλατεία της πόλης …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

  • ῥήτορας — ῥήτωρ public speaker masc acc pl …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • Ποτάμων — Ρήτορας από τη Λέσβο, γιος του φιλόσοφου Λεσβώνακτα, που γεννήθηκε στα μέσα του 1ου αι. π.Χ. Xρημάτισε δάσκαλος του νεαρού Τιβέριου, όταν αυτός πήγε με πρεσβεία στη Ρώμη. Γύρισε, μετά από το 15 μ.Χ., στην πατρίδα του όπου και πέθανε. Του… …   Dictionary of Greek

  • Αισχίνης — Όνομα ιστορικών προσώπων. 1. Αθηναίος ρήτορας και πολιτικός (Αθήνα 389 – Ρόδος 314; π.Χ.). Καταγόταν από άσημη οικογένεια, άσκησε διάφορα επαγγέλματα, δοκίμασε τις δυνάμεις του και ως ηθοποιός και κατέλαβε μια ασήμαντη δημόσια θέση. Για την… …   Dictionary of Greek

  • αγοραίος — αία, αίο (Α ἀγοραῑος, αῑον και ος, α, ον) [ἀγορά] 1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην αγορά 2. κοινός, πρόστυχος, χυδαίος νεοελλ. (για αυτοκίνητα) το ουδ. ως ουσ. το αγοραίο αυτό που μισθώνεται για τη μεταφορά ανθρώπων ή εμπορευμάτων με… …   Dictionary of Greek

  • ανακοίνωση — Κοινοποίηση, γνωστοποίηση, αναγγελία, επίσημη μετάδοση πληροφορίας. Στη ρητορική, α. αποκαλείται ένα σχήμα με το οποίο ο ρήτορας προσποιείται ότι ζητάει τη συμβουλή των ακροατών του, του αντιδίκου ή των δικαστών (στο δικαστήριο). Αυτό γίνεται… …   Dictionary of Greek

  • ανθυποφορά — Ρητορικό σχήμα κατά το οποίο ο ρήτορας κάνει ερωτήσεις, προβάλλει απορίες κλπ., που κατά τη γνώμη του έχουν οι ακροατές του και απαντά αμέσως ο ίδιος σε αυτές. Παράδειγμα α. αποτελούν οι γνωστοί δημοτικοί στίχοι: «Τι είν’ ο αχός π’ ακούγεται κι… …   Dictionary of Greek

  • Βυζαντινή αυτοκρατορία — I Β.α., ή αλλιώς Μεταγενέστερο Ρωμαϊκό ή Ανατολικό Ρωμαϊκό Κράτος, αποκαλείται συμβατικά το ανατολικό τμήμα της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Πρωτεύουσα του τμήματος αυτού, που μετά την κατάλυση του Δυτικού Ρωμαϊκού κράτους συνέχισε περίπου για έντεκα… …   Dictionary of Greek

  • Δημοσθένης — I (Αθήνα 384 – Καλαυρία 322 π.Χ.). Αθηναίος πολιτικός και ρήτορας. Προερχόταν από εύπορη οικογένεια. Έμεινε ορφανός από πατέρα σε ηλικία επτά ετών. Οι καταχρήσεις των κληρονόμων του πατέρα του τον ανάγκασαν σε νεαρή ηλικία να αγωνιστεί δικαστικά… …   Dictionary of Greek

  • Ελλάδα - Γραμματεία και Λογοτεχνία — ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΟΓΡΑΦΙΑ H λέξη ιστορία συνδέεται ετυμολογικά με τη ρίζα Fιδ , η οποία σημαίνει «βλέπω», και υπό αυτή την έννοια ιστορία είναι η αφήγηση που προκύπτει από έρευνα βασισμένη στην προσωπική παρατήρηση. Τα κείμενα των αρχαίων… …   Dictionary of Greek

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”